मी स्मोकिंग केले नाही (विडंबन)

मूळ कविता : मी मोर्चा नेला नाही
मूळ कवी  : संदीप खरे

विडंबन : मी स्मोकिंग केले नाही

(एका सभ्य मुलाची मनोगाथा)

मी स्मोकिंग केले नाही     मी ड्रिंकिंग केले नाही
मी पान सुपारी सुद्धा       कधी तोंडी धरले नाही
मी स्मोकिंग केले नाही...

भवती धिंगाणा चाले       तो विस्फारुन बघताना
कुणी डिस्को गाजवताना     कुणी पोरी नाचवताना
मी मूल्यांना तत्त्वांना      कवटाळुन बसलो जेव्हा
मज बिघडवणारा देखिल     कुणी दोस्त भेटला नाही
मी स्मोकिंग केले नाही...

चुरलेले फॉर्मल कपडे       अन्‌ कुरकुरणारी चप्पल
केसांची कळकट झुलपे      बघणारे करती टिंगल
मी मित्रगणांना भ्यालो      मी घरच्यांनाही भ्यालो
मी घरातसुद्धा माझ्या       कधी स्टाइल मारली नाही
मी स्मोकिंग केले नाही...

मी भिडस्त भोळा पामर     बंधनांत करतो वावर
शाळेत सभ्य विद्यार्थी      कंपनीत लॉयल वर्कर
ना हातुन घडली कोठे      मस्ती ना मारामारी
कधी छेड काढली नाही      कधी शिटी मारली नाही
मी स्मोकिंग केले नाही...

मज कधी दुचाकी मिळता    मी 'लुना' निवडली असती
अन्‌ कार लाभता नशिबी    'नॅनो'ही पुरली असती
मज फिरवाया मिरवाया     कुणी तरुणी पटली नाही
मी 'बुलेट' घेतली नाही    'ऑडी'ही झेपली नाही
मी स्मोकिंग केले नाही...

- अनामिक
(२४/०१/२०१० - २४/०५/२०१२)

----------------------------------------

मूळ कविता : मी मोर्चा नेला नाही

मी मोर्चा नेला नाही        मी संपही केला नाही
मी निषेध सुद्धा साधा       कधी नोंदवलेला नाही
मी मोर्चा नेला नाही...

भवताली संगर चाले        तो विस्फ़ारुन बघताना
कुणी पोटातून चिडताना      कुणी रक्ताळून लढताना
मी दगड होउनी थिजलो      रस्त्याच्या बाजूस जेव्हा
तो मारायाला देखिल        मज कुणी उचलले नाही
मी मोर्चा नेला नाही...

नेमस्त झाड मी आहे       मूळ फांद्‌या जिथल्या तेथे
पावसात हिरवा झालो       थंडीत गाळली पाने
पण पोटातून कुठलीही       खजिन्याची ढोली नाही
कुणी शस्त्र लपवले नाही     कधी गरूड बैसला नाही
मी मोर्चा नेला नाही...

धुतलेला सात्विक सदरा      तुटलेली एकच गुंडी
टकलावर अजून रुळते       अदृश्य लांबशी शेंडी
मी पंतोजींना भ्यालो        मी देवालाही भ्यालो
मी मनात सुद्धा माझ्या      कधी दंगा केला नाही
मी मोर्चा नेला नाही...

मज जन्म फळाचा मिळता    मी 'केळे' झालो असतो
मी असतो जर का भाजी     तर 'भेंडी' झालो असतो
मज चिरता चिरता कोणी     रडले वा हसले नाही
मी 'कांदा' झालो नाही      'आंबा'ही झालो नाही
मी मोर्चा नेला नाही...

- संदीप खरे

मी कोडिंग केले नाही (विडंबन)

(एका सॉफ्टवेअर इंजीनियरची मनोगाथा)

मी कोडिंग केले नाही      टेस्टिंग ही केले नाही
मी रिपोर्ट सुद्धा साधा      कधी पाठवलेला नाही
मी कोडिंग केले नाही...

भवती डेवलपमेंट चाले     ती विस्फारुन बघताना
कुणी प्रोग्राम चालवताना    कुणी बग फिक्सिंग करताना
मी मठ्ठासारखा बसलो      टीम मेंबर सोबत जेव्हा
कंपाइल कराया देखिल     त्याने हेल्प केली नाही
मी कोडिंग केले नाही...

बेजबाबदार मी आहे       मूळ प्रोजेक्ट जिथल्या तेथे
दिवसात ओर्कुटिंग करतो    सांजेस उरकतो चॅटिंग
पण डोक्यातुन कुठलेही     फंडू प्रोग्रामिंग नाही
सी-प्लस-प्लस जमले नाही  लीनक्स ही कळले नाही
मी कोडिंग केले नाही...

डोक्यावर लटके जेव्हा       डेडलाइन ची तलवार
निर्लज्जागत मी घेतो       कॉपी-पेस्ट चा आधार
मी मॅनेजरला भ्यालो       सूपरवाइझरला भ्यालो
मी पगारसुद्धा माझा        वाढिव मागितला नाही
मी कोडिंग केले नाही...

मी असतो जर अभ्यासू     पी.एच.डी. झालो असतो
मी असतो पैसेवाला        तर डॉक्टर झालो असतो
मज ले-ऑफ करुनी कोणी   हसले वा रडले नाही
एम.बी.ए. झालो नाही     एम.एस. ही झालो नाही
मी कोडिंग केले नाही...

- अनामिक
(१७-०१-२०१०)

मूळ कविता : मी मोर्चा नेला नाही
मूळ कवी  : संदीप खरे