आले वादळ, गेले वादळ, पण कुणासही कळले नाही
मोहरलेल्या बनात इवले पान सुध्दा सळसळले नाही
मोहरलेल्या बनात इवले पान सुध्दा सळसळले नाही
चिंब चिंब झरल्या धारा, पण धरणी होती तशी कोरडी
कुशीत मातीच्या दडलेले अत्तरही दरवळले नाही
कुशीत मातीच्या दडलेले अत्तरही दरवळले नाही
किती उसळली लाट, तरीही निर्विकार अन् स्तब्ध किनारा
कैक आर्जवे करुनीही त्याच्याशी नाते जुळले नाही
कैक आर्जवे करुनीही त्याच्याशी नाते जुळले नाही
या ओठांनी स्मितहास्याचे मध मिसळू पाहिले कितीही
कडवटलेल्या त्या ओठांचे मौन मात्र विरघळले नाही
कडवटलेल्या त्या ओठांचे मौन मात्र विरघळले नाही
जिच्या स्मृतींची रोज पाखरे भिरभिरती अंगणात माझ्या
कधी तिच्या उंब-यात माझे नाव सुध्दा घुटमळले नाही
कधी तिच्या उंब-यात माझे नाव सुध्दा घुटमळले नाही
- अनामिक
(१५-२६/१२/२०१४)
(१५-२६/१२/२०१४)